به گزارش سینماپرس زنده یاد مسعود ولدبیگی متولد ۱۳۱۴ در کرمانشاه بود و ابتدا در سال ۱۳۵۴ با سریال «آتش بدون دود» به کارگردانی زندهنام نادر ابراهیمی کار گریم و چهرهپردازی را آغاز کرد اما اوج هنرنمایی او به عنوان چهرهپرداز سال ۱۳۶۳ با طراحی و چهرهپردازی سریال ماندگار «کوچک جنگلی» به کارگردانی بهروز افخمی رقم خورد.
زنده یاد ولدبیگی که در کارنامه هنری خود طراحی و چهرهپردازی بیش از ۵۰ اثر سینمایی و سریال تلویزیونی را با خود به همراه دارد برای طراحی و چهرهپردازی ۳ فیلم «پرده آخر» به کارگردانی واروژ کریم مسیحی، «زشت و زیبا» به کارگردانی احمدرضا معتمدی و از «کرخه تا راین» به کارگردانی ابراهیم حاتمیکیا برنده سیمرغ بلورین چهرهپردازی از جشنواره فیلم فجر شده بود.
طراحی و چهرهپردازی فیلمهایی چون «قرمز»، «ضیافت»، «دوئل» و سریال هایی چون «ستایش»، «کوچک جنگلی»، «خورشید شب»، «مختارنامه» و «معراجی ها» از دیگر آثار درخشان این هنرمند فقید در عرصه هنر چهرهپردازی به شمار می رود.
در ذیل این نوشتار برخی از گفتگوهای این هنرمند ارزنده که گلچین شده و خبرنگاران خبرگزاری سینماپرس این گفتگوها را به صورت اختصاصی با زنده یاد مسعود ولدبیگی انجام داده اند، بازنشر شده است.
*********************************
مسعود ولدبیگی چهره پرداز پیشکسوت سینمای ایران گفت: من اولین جایزه ام را در نهمین جشنواره بین المللی فیلم فجر برای چهره پردازی فیلم «پرده آخر» به کارگردانی واروژ کریم مسیحی به صورت مشترک با خانم مژده شمسایی دریافت کردم که گرفتن این جایزه باعث چندین سال بیکاری من در سینما شد. از آنجا که دیدگاه سینماگران در آن دوران بسیار عجیب بود من بعد از دریافت اولین سیمرغ بلورین لطمات زیادی را خوردم و بالاجبار سال ها در خانه بیکار نشستم چرا که همگان بر این باور بودند که دریافت جایزه باعث شده تا دستمزد من چند برابر شود و از آن ها مطالبه دستمزدهایی با ارقام نجومی خواهم داشت؛ در صورتی که این گونه نبود و من به هیچ عنوان به دستمزد توجهی نداشتم و تنها به خاطر عشق و علاقه به کارم می خواستم در سینما حضور داشته باشم. چهارشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۳
مسعود ولدبیگی چهره پرداز پیشکسوت سینما و برنده ۳ سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر با ابراز گلایه شدید از رفتار برخی مدیران و توجه آن ها تنها به بخش معدودی از سینماگران اظهار داشت: بازیگرسالاری در سینمای ایران بیداد می کند این در حالی است که این رویه آنهم از سوی مدیران فرهنگی با مفهوم عدالت منافات دارد. هرچند که بازیگران نزد مردم همیشه از اهمیت و جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار بوده و به عنوان بخشی از اهالی سینما مورد توجه هستند اما اینکه مدیران و مسئولان تنها به این بخش از سینما توجه داشته باشند و سایر پیشکسوتان رشته های مختلف سینما را نبینند دل آن ها را به درد می آورد. مسئولان سینمایی باید آگاه باشند که اگر عواملی مانند چهره پردازان، طراحان صحنه و لباس، فیلمبرداران، صدابرداران و تمامی دست اندرکاران اهالی سینما نباشند بازیگران نه رشد می کنند و نه دیده می شوند پس توجه به تمامی اهالی سینما باید یکسان باشد. مسئولان باید به فکر تمامی اهالی سینما باشند؛ من مدت ها است در بستر بیماری هستم و بسیاری از دیگر همکاران هم سن و سال من نیز وضعی مشابهی دارند اما متأسفانه طی این مدت مسئولان حتی یک بار هم حالی از ما نپرسیده اند! جمعه ۹ بهمن ۱۳۹۴
مسعود ولدبیگی در واکنش به مصاحبه اخیر حجت الله ایوبی با پایگاه اطلاع رسانی دولت و بیان مطلبی عجیب مبنی بر اینکه «گاهی بیکاری در سینما را به سازمان سینمایی نسبت میدهند، با قاطعیت این اتهام را رد میکنم. بیکاری در سینما به ما ارتباطی ندارد، در همه حوزهها تولیدات ما افزایش یافته است. اما از آن طرف تولید در تلویزیون کاهش یافته است. تلویزیون چندصد تله فیلم تولید میکرد در حالی که الان کاملا متوقف شده است. موج بیکاری از شمال به جنوب، از تلویزیون به سینما آمده است.» اظهار داشت: مشکل بیکاری فزاینده اهالی سینما و به خصوص حرفه ای و پیشکسوتان سر دراز دارد اما آنچه مبرهن و آشکار است اینکه شرایط بسیار بد اقتصادی که دامن همه حوزه ها در کشور را گرفته طی سال های اخیر باعث کاهش تولیدات سینمایی و بیکاری سینماگران شده است.
وی ادامه داد: هر سال به تعداد متقاضیان حضور در عرصه سینما افزوده می شود اما از آن سو هیچ گاه شاهد آن نبوده ایم که تولیدات سینمای کشور افزایش پیدا کند؛ معضلات متعدد اقتصادی و بی تدبیری مدیران فرهنگی باعث شده تا بسیاری از تهیه کنندگان و سرمایه گذاران سینما جرأت ریسک کردن برای سرمایه گذاری در سینما را نداشته باشند و تولیدات در این عرصه نسبت به یک دهه گذشته افزایش نیابد.
ولدبیگی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر بسیاری از تهیه کنندگانی که همچنان مشغول به فعالیت در سینمای کشور هستند می خواهند فیلم های شان را با حداقل سرمایه ممکن تمام کنند و به همین دلیل به جای آنکه از افراد حرفه ای و باسابقه سینما برای حضور در آثارشان بهره مند شوند از افراد تازه وارد و آماتور که چندان تجربه ای در سینما ندارند دعوت به کار می کنند که حاضرند با دستمزدهای بسیار پایین و یا عموماً بدون دریافت دستمزد برای آن ها کار کنند و همین امر باعث می شود تا از یک سو کیفیت آثار تولید شده در سینما تنزل پیدا کند و از سوی دیگر پیشکسوتان و حرفه ای های سینما خانه نشین شوند.
طراح چهره پردازی فیلم سینمایی «از کرخه تا راین» با بیان اینکه وضعیت سینمای ایران به گونه ای شده که باید سال به سال بگوییم دریغ از پارسال! اظهار داشت: بسیاری از سینماگران مانند من بعد از سال ها حضور فعالیت در سینما کار خود را به نحو احسن انجام داده اند و دیگر حسرتی برای حضور در سینما ندارد اما متأسفانه برخی از افراد که بسیار با آبرو هم هستند در شرایط معیشتی و مالی بسیار بدی زندگی می کنند و کسی به فکر آن ها نیست.
وی افزود: من وقتی این موارد را می بینم و می شنوم دلم به شدت به درد می آید و برای جوانانی که با عشق و علاقه وارد سینما می شوند افسوس می خورم که خبر از آتیه بسیار بدی که در انتظارشان است ندارند و نمی دانند که سینما به هیچ کسی وفا نکرده است.
طراح چهره پردازی فیلم سینمایی «زن بدلی» در بخش دیگری از این گفتگو تأکید کرد: متأسفانه احترام و توجه به پیشکسوتان هنر از بین رفته است چرا که افرادی که این روزها مشغول به کار هستند اندک شناختی روی اهالی حرفه ای و پیشکسوت سینمای کشور ندارند. شنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۵
مسعود ولدبیگی چهره پرداز پیشکسوت سینما و برنده ۳ سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر در آستانه روز سینما در رابطه با انتظارات خود از مدیران سینمای کشور و مسئولان خانه سینما در قبال سینماگران گفت: متأسفانه دولت ثابت کرده مطلقاً با هنر و هنرمند میانه خوبی ندارد و از این رو به وضعیت کاری، زندگی و معیشتی سینماگران از سوی مسئولان فرهنگی و هنری دولت کمترین رسیدگی نمی شود. با توجه به مشکلات عدیده ای که در زندگی سینماگران وجود دارد نیاز است که دولت به سینما و سینماگران رسیدگی کند؛ این اتفاقی است که در همه کشورهای دنیا شاهد آن هستیم اما متأسفانه در کشور ما کمترین نشانی از آن وجود ندارد؛ این امری طبیعی است که هنرمندان حق بسیاری به گردن کشورشان دارند اما این تأسف بار است که مدیران فرهنگی کشور حتی نسبت به وضعیت هنرمندان پیشکسوتی که این روزها خانه نشین شده اند اما سال های شباب شان را برای اعتلای هنر این مرز و بوم صرف کرده اند ندارند. سینما امروزه مانند مریض محتضری است که مسئولان هیچ حمایتی از آن ندارند؛ اغلب سرمایه گذاران و تهیه کنندگان قدیمی سینما که دست شان به دهان می رسد به دلیل وضعیت بغرنجی که بر این هنر حاکم شده ترجیح داده اند از سینما دوری کرده و به بسازبفروشی روی بیاورند تا حداقل سرمایه های شان راکد نماند. یکشنبه ۱۹ شهریور۱۳۹۶
مسعود ولدبیگی چهره پرداز پیشکسوت سینمای ایران و برنده ۳ سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر همزمان با برگزاری جشنواره ۳۶ ام فیلم فجر گفت: پس از اتمام کارم در سریال «مختارنامه» دچار کمی مشکل جسمانی شدم و از فضای کار دور بودم و همین باعث شد تا از زمانی که کسالت پیدا کردم و خانه نشین شدم همه مدیران و سینماگران فراموشم کنند و این اتفاق برای من مشکلات روحی زیادی نیز به همراه داشته است. متأسفانه نه تنها بنده که بسیاری از هنرمندان پیشکسوت سینمای ایران که افتخار و ستون ها و وزنه های اصلی هنرهفتم محسوب می شوند مدت ها است خانه نشین شده اند و مسئولان حتی در ایام برگزاری جشنواره فیلم فجر که سال نوی سینمای کشور محسوب می شود نیز یادی از آن ها نمی کنند و این پیشکسوتان با حسرت به مرور روزهای گذشته شان می پردازند. سهشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۶
نظرات